Farklılaşma Kümesi (CD İşaretleyicileri), bağışıklık hücreleri tarafından salgılanan küçük proteinler olarak, bağışıklık sistemi stabilitesinin korunmasında ve patolojik süreçlerin düzenlenmesinde önemli bir rol oynar. Yardımcı tanı, prognoz değerlendirmesi, enfeksiyon kaynaklarının tanımlanması, sitokin fırtınalarının erken uyarısı ve tümör bağışıklığının izlenmesi gibi geniş bir klinik uygulama alanına sahiptir. Ek olarak, klinik uygulama için doğru bilgiler sağlayan ve tedavi planlarının formüle edilmesine ve ayarlanmasına yardımcı olan enzim bağlantılı immünosorbent tahlili, protein mikrodizi teknolojisi, akış sitometrisi vb. gibi çeşitli test yöntemleri vardır. Farklılaşma Kümesinin (CD İşaretleri) klinik uygulama araştırması ve testlerinde önemli bir değere sahip olduğu gösterilmiştir.
Farklılaşma Kümesi (CD İşaretleyicileri), çok çeşitli biyolojik aktivitelere sahip bir çözünür sinyal proteinleri sınıfıdır ve neredeyse tüm çekirdekli hücreler, özellikle bağışıklık hücreleri (monositler, makrofajlar, T hücreleri, B hücreleri, NK hücreleri vb.) veya beyaz kan hücreleri, özel uyaranlara (antijenik uyarı, ultraviyole ışık, ısı şoku veya diğer stres tetikleyici formlar gibi) yanıt olarak sitokinler salgılar. Farklılaşma Kümesini Tespit Etme (CD İşaretleri), bağışıklık sisteminin bir sonraki "savaş alanı hamlesini" anlamaya yönelik "politikasıdır".
Klinik deneyim birikimi ve deneysel teşhis teknolojisinin ilerlemesiyle birlikte, son yıllarda otoimmün hastalıkların görülme sıklığı giderek arttı, giderek daha fazla insanı etkiledi ve büyümeye devam ediyor. Otoimmün hastalık, vücudun bağışıklık sisteminin kendi antijenlerine tepki göstererek dokulara saldırarak belirli doku tahribatına ve organ fonksiyonlarında hasara yol açtığı bir hastalık türüdür. Bu süreçte büyük miktarda sitokin salınır, bu da bağışıklık dengesizliğine ve organ hasarına neden olur.
Farklı otoimmün hastalık süreçlerinde farklı sitokinler rol oynar ve aynı sitokin, farklı otoimmün hastalıklarda farklı roller oynar. Örneğin, sedef hastalığı, romatoid artrit, sistemik lupus eritematozus ve diğer hastalıkların patogenezinde farklı sitokinler rol oynayacak ve aynı tip sitokinler ayrıca ilgili hastalıklarda farklı patojenik roller oynayacaktır.
Bu nedenle, sitokinlerin etki mekanizmasının ve bunların farklı otoimmün hastalıklardaki spesifik rollerinin derinlemesine incelenmesi, mevcut tıbbi araştırmaların sıcak noktası ve öncüsü haline geldi. Araştırmacılar, gen dizilimi ve proteomik analiz gibi hassas tıp yöntemleri sayesinde, hastalıkların erken teşhisi ve kişiselleştirilmiş tedavi planlarının tasarımı için bilimsel bir temel sağlayarak, hastalığın ortaya çıkışı ve gelişiminin moleküler haritasını daha ayrıntılı olarak tasvir edebilir. Ayrıca biyoteknolojinin gelişmesiyle birlikte sitokin inhibitörleri ve immün kontrol noktası inhibitörleri gibi immünomodülatör tedaviler iyi terapötik etkiler göstererek otoimmün hastalıkları olan hastalara yeni umutlar getirmiştir.
Genel olarak, immünoloji sitokinlerinin tanısı, otoimmün hastalıkların prognozu ve tedavi değerlendirmesinde büyük potansiyel göstermiştir.
